“Foute vrienden, alcohol en drugs: daar kan ik over meepraten. Het heeft mijn leven compleet op zijn kop gezet. Wat begon met één jointje groeide al snel uit tot een paar gram coke per dag. En daar kwamen nog meer problemen van: ik werd van school gegooid, opgepakt voor diefstal,… En ook thuis ging het van kwaad naar erger.
Op een bepaald moment heb ik mijn ouders bestolen: ik ruilde de nieuwe iPad van mijn vader in voor een paar gram coke. Op het moment dat ik hem stal, wist ik dat ze het zouden ontdekken, maar de drang naar drugs was gewoon te groot.
Toen ik ’s avonds thuis kwam, stond mijn vader me al op te wachten. Razend was hij. Hij zou de politie bellen en mij laten opnemen in een afkickcentrum. Op dat moment zijn mijn stoppen echt doorgeslagen. Ik sloeg de boel thuis kort en klein, en liep het huis uit. Niet goed wetend waar naartoe. Ik heb toen een poging gedaan en ik werd gevonden en naar het ziekenhuis gebracht.
Sindsdien heb ik de drugs ver achter mij gelaten. Ook met mijn oude vrienden heb ik alle contact verbroken. Ik wil echt nog iets van mijn leven maken en met een schone lei beginnen. Ik zit nu ook op een andere school waar amper iemand iets van mijn verleden weet. Dat helpt.
Ook thuis heb ik geprobeerd om een nieuwe start te nemen. Ik besef heel goed dat ik het mijn ouders verschrikkelijk moeilijk heb gemaakt. Maar hoezeer ik ook mijn best doe, het lijkt gewoonweg niet te lukken. Het vertrouwen is zoek. Dat heb ik zelf kapot gemaakt natuurlijk.
Als ik met mijn moeder praat over mijn moeilijke momenten, wordt het alleen maar erger. Dan begint ze mij te controleren en loopt de spanning opnieuw hoog op. Dat wil ik natuurlijk niet, dus vermijd ik die moeilijke gesprekken. Met mijn oom heb ik wel een hele sterke band. Hij was in zijn jeugd ook een ruige, rebelse kerel en lijkt mij veel beter te begrijpen. Als ik hem iets vertel, lijkt hij mij te begrijpen. En als ik het moeilijk heb, kan ik altijd bij hem terecht. Ook al is het 3u ’s nachts. ”